अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय २ सद्गुरू स्तवन ओव्या २६ ते३० पर्यन्त

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय २ सद्गुरू स्तवन ओव्या २६ ते३० पर्यन्त

जो उघड किं न दिसे । प्रकाश कीं न प्रकाशे ।  
असतेपणेंचि नसे । कव्हणीकडे ॥ २-२६ ॥ 
 आतां जो तो इहीं शब्दीं । कें मेळऊं अनुमानाची मांदी ।  
हा प्रमाणाहि वो नेदी । कोण्हाहि मा ॥ २-२७ ॥ 
 जेथें शब्दाची लिही पुसे । तेणेंसिं चावळों बैसे ।  
दुजयाचा रागीं रुसे । येकपणा जो ॥ २-२८ ॥ 
 प्रमाणापरि सरे । तैं प्रमेयचि आविष्करे ।  
नवल मेचुं ये धुरे । नाहींपणाची ॥ २-२९ ॥  
कांहींबाहीं अळुमाळु । देखिजे येखादे वेळु ।  
तरी देखे तेहि विटाळु । जया गांवीं ॥ २-३० ॥




२६

जो उघड किं न दिसे । प्रकाश कीं न प्रकाशे ।  
असतेपणेंचि नसे । कव्हणीकडे ॥ २-२६ ॥

उघड प्रगट
दिसाया जगती
अशी एक रिती
कुठे काही  ॥५८॥

अथवा गोचर
नच होय दृष्टी
असूनही  दिप्ती
प्रकाशाची॥ ५९ ॥

असून सर्वत्र
शून्या माझी वस्ती
अशी ही आकृती
नभाकार॥६०॥

२७
 आतां जो तो इहीं शब्दीं । कें मेळऊं अनुमानाची मांदी ।  
हा प्रमाणाहि वो नेदी । कोण्हाहि मा ॥ २-२७ ॥

आता बोलावणे 
कैसे तयाला ते 
सर्वनाम ही ते 
व्यर्थ सारे   ॥६१॥
आणि अनुमाना 
लावले साधन 
थांबेना लांबण 
काही केल्या  ॥६२॥

कुण्याही प्रमाणी
नसे प्रतिसाद 
करू कै विशद 
कळेचिना ॥६३॥

२८ 
जेथें शब्दाची लिही पुसे । तेणेंसिं चावळों बैसे ।  
दुजयाचा रागीं रुसे । येकपणा जो ॥ २-२८ ॥

शब्दांचा प्रवास 
घडतो निरर्थ 
वाचून ते अर्थ 
सहज ती ॥६४॥

द्वैताच्या प्रेमात 
सरे एकपण
घडे संभाषण 
म्हणो तर ॥६५॥

तेथ बोलण्याची 
काय सांगू मात 
बोले ते द्वैतात 
घडतसे ॥६६॥

२९
 प्रमाणापरि सरे । तैं प्रमेयचि आविष्करे ।  
नवल मेचुं ये धुरे । नाहींपणाची ॥ २-२९ ॥
 
प्रमाण सरता
कैसे कै मोजावे 
कुणाला पाहावे 
यथा रूप ॥६७॥

तया त्या स्थितीत 
स्वयं अवतारे 
प्रमेय साजरे
मूर्तिमंत ॥६८॥

नवल प्रेमाचे 
नाही जे पणाचे 
स्वरूप धुरेचे 
ये आकारा ॥६९॥

३०


कांहींबाहीं अळुमाळु । देखिजे येखादे वेळु ।  
तरी देखे तेहि विटाळु । जया गांवीं ॥ २-३० ॥

काही आळुमाळु ( हलकेच, सान ,थोडे)
घडले दर्शन 
म्हणे जरी कोण 
कधी काळी ॥७०॥

त्यांचे ते पाहणे 
नासते दर्शन 
अैसे हे संपूर्ण 
सर्वव्यापी॥७१॥

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://amrutanubhav.blogspot.com