अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या ३१ ते ३३ (अध्याय ३संपुर्ण )

 

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या ३१ ते ३३ संपुर्ण

३१

तैसें ग्रासूनि दुसरें । स्वरूपीं स्वरूपाकारें ।

आपुलेपणें उरे । बोधु जो कां ॥ ३-३१ ॥

 

द्वैताची सांडणी
करुनी स्वरूप
राहिले स्वरूप
होऊनिया ॥६५ ॥
स्वरुपाचा बोध
उरे जो अंतरी
अद्वैताच्या घरी
नांदणारा ॥६६  ॥

तें ऋणशेष वाचा इया । न फेडवेचि मरोनियां ।

तें पायां पडोनि मियां । सोडविलें ॥ ३-३२ ॥

तेच ते हे असे
चारी वाचा ऋण
अगदी मरून
फेडवेना ॥६७ ॥
भजता चरण
गुरूंचे पावन
जातसे फिटून
आपोआप ॥६८ ॥
३३

म्हणोनि परा पश्यंती । मध्यमा हन भारती ।

या निस्तरलिया लागती । ज्ञानीं अज्ञानींचि ॥ ३-३३ ॥

 म्हणूनिया परा
पश्यंती वैखरी
मध्यमादि चारी
वाचा ऋण ॥६९ ॥

घ्यावीत फेडून
जाण्या ओलांडून
ज्ञान नि विज्ञान
सर्वथैव ॥७० ॥
तिचे निस्तरण
न ये चि घडून
कृपेच्या वाचून
गुरुचिया ॥७१ ॥

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

 https://amrutaanubhav.blogspot.com/

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या २६ ते ३०

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या २६ ते ३०

आंगाचेनि इंधनें उदासु । उठोनि ज्ञानाग्नि प्रवेशु ।

करी तेथें भस्मलेशु । बोधाचा उरे ॥ ३-२६ ॥

 

अंगा कंटाळले
इंधन  शिणले
ज्ञानाग्नी शिरले
उठूनिया ॥ ५५॥

सारे जरी नाशे
बोध परि राहे
भस्माच्या वैसे
उरोनिया ॥ ५६॥

जळीं जळा वेगळु । कापूर न दिसे अवडळु ।

परि हो‍ऊनि परिमळु । उरे जेवीं ॥ ३-२७ ॥

 

जळी मिसळता 
दिसे न वेगळा
रूप कापूराला
असेचिना५७॥॥

जरी गंध रुपी
भरुनी राहिला
घ्राणास कळला
सुगंधाने५८॥

अंगीं लाविलिया विभूती । तैं परमाणुही झडती ।

परि पांडुरत्वें कांती । राहे जैसी ॥ ३-२८ ॥
जैसे अंगालागी
लावता विभूती
कण ते उडती
वारियाने ५९॥ 

पांघरून त्वचा
परी मिरवीते
शुभ्र विभूतिते
देहा वरी  ॥६०॥

ना वोहळला आंगीं जैसे । पाणीपणें नसे ।

तहीं वोल्हासाचेनि मिसें । आथीच तें ॥ ३-२९ ॥

ओहळाचे पाणी
जाताच सरून
न च ये दिसून
ओहळ तो ॥६१ ॥

परि ओल काही
उरलीसुरली
दावती ओहोळी
अस्तित्वाला॥६२ ॥

ना तरी माध्यान्हकाळीं । छाया न दिसे वेगळी ।

असे पायातळीं । रिगोनियां ॥ ३-३० ॥

 भर मध्यानिचे
तळपता ऊन
सावली ची खुण
दिसू नये॥६३॥

परी असते ती
बघा पायतळी
जणू लपलेली
तया काळी॥६४ ॥

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

 https://amrutaanubhav.blogspot.com/

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या २१ ते २५

  

 

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या २१ ते २५

*****************************************************************************************

आपणचि आपणापाशीं । नेणतां देशोदेशीं ।

आपणपें गिंवशी । हें कीरु होय ? ॥ ३-२१ ॥

२१

अरे हरवलो 

मी तो म्हणुनिया

शोधण्यास कोणी

जात असे ॥४३॥

शोधाच्या प्रयासी

फिरे देशोदेशी

काय आपणासी

सापडे का ॥४४॥

परि बहुतां कां दिया । आपणपें आठवलिया ।

म्हणे मी यया । कैसा रिझों ? ॥ ३-२२ ॥

बहु दिवसांनी

त्याच आठवले

आपण आपले

आहोतची ॥४५॥

तरी तया हर्ष

मानवा का कुणी

माने तया मनी

भ्रम तोचि ॥४६॥

तैसा ज्ञानरूप आत्मा । द्नानेंचि आपली प्रमा ।

करीतसे सोहं मा । ऐसा बंधु ॥ ३-२३ ॥

आत्मा ज्ञानरूप

स्वयंभू असून

तेथील प्रमाण

ज्ञान हे ची ॥४७॥

परी ज्ञानाधारे

सोहम सोहम ऐसे

वदने ही असे

बंध तोही॥ ४८॥

जोवरी अहम

तोवरी बंधन

सत्वाचे घेऊन

पांघरून ॥४९॥

निखळ ज्ञान ते

सोहम गिळून

राहते असून

असल्यात ॥५०॥

जें ज्ञान स्वयें बुडे । म्हणोनि भारी नावडे ।

ज्ञानें मोक्षु घडे । तें निमालेनि ॥ ३-२४ ॥

अज्ञान सारते

ज्ञान स्वयम् बुडे

तरी तेची घडे

प्रकटन ॥५१॥

ज्ञाने मोक्ष इथे

जरी सत्य म्हणे

परी निमाल्याने

तेची जेव्हा ॥५२॥

म्हणोनि परादिका वाचा । तो शृंगारु चौ अंगांचा ।

एवं अविद्या जीवाचा । जीवत्व त्यागी ॥ ३-२५ ॥

म्हणोनिया चारी

वाचेचा शृंगार

चारी देहावर

विराजतो ॥५३॥

अविद्या जीवाची

अवघी ही सारी

जीवा सवे सरी

आपोआप ॥५४॥

***********************

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

 https://amrutaanubhav.blogspot.com/