अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ३, वाचा ऋण परिहार ओव्या ११ ते १५
********************************************************
परि जीती ना मेली । अविद्या हे जाकळी ।
बन्धमोक्षीं घाली । बांधोनियां ॥ ३-११ ॥
जिवंत वा मेली
अविद्या ही बळी
जीवाला झकोळी
सर्वकाळ ॥२१॥
घाली बंधनात
दावी मुक्तावस्था
आधार सर्वथा
परि तिचा ॥२२
मोक्षची बंधन
जर असे येथे
मोक्ष शब्द तिथे
साहावे का ॥२३॥
अज्ञानाच्या घरा
यया थोरपण
वाचलो आपण
असे वाटे ॥२४॥
बागुलाचेनि मरणें । तोषावें कीं बाळपणें ।
येरा तो नाहीं मा कोणें । मृत्यु मानावा ? ॥ ३-१३ ॥
बागुलबुवा ला
घडले मरणे
ऐसिया श्रवणे
बाळानंद ॥२५॥
परी तो थोरांना
पडेना फरक
शब्द तो भ्रामक
असल्याने ॥२६॥
नसलेला घट
जाताच फुटून
कुणा नुकसान
झाले असे ॥२७॥
हे खरे मानती
तयास शहाणी
म्हणावे ते कुणी
मग येथे ॥२८॥
मोक्ष कैसा खरा
अवघा पसारा
अविद्येचा ॥२९ ॥
दावी मुक्तावस्था
आधार सर्वथा
परि तिचा ॥२२
मोक्षुचि बंधु होये । तरी मोक्ष शब्द कां
साहे ? ।
अज्ञान घरी त्राये । वाउगीची ॥ ३-१२ ॥
मोक्षची बंधन
जर असे येथे
मोक्ष शब्द तिथे
साहावे का ॥२३॥
अज्ञानाच्या घरा
यया थोरपण
वाचलो आपण
असे वाटे ॥२४॥
बागुलाचेनि मरणें । तोषावें कीं बाळपणें ।
येरा तो नाहीं मा कोणें । मृत्यु मानावा ? ॥ ३-१३ ॥
बागुलबुवा ला
घडले मरणे
ऐसिया श्रवणे
बाळानंद ॥२५॥
परी तो थोरांना
पडेना फरक
शब्द तो भ्रामक
असल्याने ॥२६॥
घटाचें नाहींपण । फुटलियाची
नागवण ।
मानीत असे ते जाण । म्हणो ये
की ॥ ३-१४ ॥
नसलेला घट
जाताच फुटून
कुणा नुकसान
झाले असे ॥२७॥
हे खरे मानती
तयास शहाणी
म्हणावे ते कुणी
मग येथे ॥२८॥
म्हणोनि बंधुचि तंव वावो । मा
मोक्षा कें प्रसवो ? ।
मरोनि केला ठावो । अविद्या
तया ॥ ३-१५ ॥
बंध जर खोटा मोक्ष कैसा खरा
अवघा पसारा
अविद्येचा ॥२९ ॥
तिये अविदयेने
मरूनिया स्वये
केली मोक्ष श्रीये
जागा जगी ॥३०॥
(नसलेला बंध
सुटुन या गेला
म्हणावे सुटला
No comments:
Post a Comment