अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या , ११६ ते१२० (अभंग २५८ते२७१)

  

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या ,  ११६ ते१२० (अभंग २५८ते२७१)   

 🏵🏵🏵🏵

116 

नाडिले जें वादीकोडें । आंतुचि बाहेर सवडे । तैसा निर्णो सुनाथा पडे । केला जेथें ॥ ७-११६ ॥

पहा जुगारी तो 

गुंडाळून वादी

अडकवी काडी 

तिये मध्ये ॥२५८

आणि चुकवुन 

लोका फसवून 

दावितो ओढून 

बाहेर की ॥२५९

तयापरी इथे 

लाख यत्न केले 

एकाग्री पाहिले 

तत्व ते ही ॥२६०

परी ना कळले 

अवघे चुकले 

यत्न ते फसले 

निर्णयास ॥२६१

117 

 कां मस्तकान्त निर्धारिली । जो छाया उडों पाहे आपुली । तयाची फांवली । बुद्धि जैसी ॥ ७-११७ ॥

मस्तकापासून 

आली जी पाऊली 

छाया ती पडली 

आपलीच ॥२६२

तिये ओलांडून 

जो का जाऊ पाहे 

निरर्थ ती आहे 

कृती त्याची ॥२६३

तया लागी जग 

म्हणे वेडे आहे 

बुद्धी भ्रष्ट लाहे 

बिचारा वा ॥२६४

११८

तैसें टणकोनि सर्वथा । हे ते ऐसी व्यवस्था । करी तो चुके हाता । वस्तूचा जिये ॥ ७-११८ ॥

तयापरी इथे 

आत्मा ऐसा आहे 

सांगू जो का पाहे 

कष्टाने ही ॥२६५

तयाचे ते श्रम 

व्यर्थ होती शीण

वस्तू ना कळून 

कधीच ती॥२६६

119 

आतां सांगिजे तें केउतें । शब्दाचा संसारा नाहीं जेथें । दर्शना बीजें तेथे । जाणीव आणी ? ॥ ७-११९ ॥ 

अणिक येथे रे 

सांगावे ते काय 

शब्दांचे उपाय 

वाया जाती ॥२६७

इथे दृष्य दृष्टा

आणिक दर्शन 

भेद ते निर्माण 

होतीच ना॥२६८

120 

जयाचेनि बळें । अचक्षुपण आंधळें । फिटोनि वस्तु मिळे । देखणी दशा ॥ ७-१२० ॥ 

म्हणे पूर्व पक्षी 

अविद्ये ठिकाणी 

काही न दिसुनी

येई जे का ॥२६९

ते आंधळे पण 

गेले ना निघून 

आले दृष्टा पण 

आत्म्या लागी  ॥२७०

(म्हणजे दृष्टत्व 

असे आत्मतत्त्वी 

प्रतिपादनात्वी 

पुष्टी  येई)॥२७१

🌾🌾🌾

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com