अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या , १४६ ते १५० (अभंग ३२०ते३२८)

                         ॥ ॐ॥

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या ,  १४६ ते १५० (अभंग ३२०ते३२८)   

तया आत्मयाच्या भाखा । न पडेचि दुसरी रेखा । जर्ही विश्वा अशेखा । भरला आहे ॥ ७-१४६ ॥

द्वैत्वाने  भरले 

जग हे दिसते 

भेदात गमते 

भासमान ॥३२०

आत्म स्वरूपात 

नसे परी द्वैत 

रेष विभाजित 

करणारी॥३२१

 दुबंधा क्षिरोदकीं । बाणें परी अनेकीं । दिसती तरी तितुकीं । सुतें आथी ? ॥ ७-१४७ ॥

दिसती अनेक 

रंग काही वस्त्री 

नसून तयाती

जरी का ती ॥३२२

तितुके नसती 

तंतू ते तयाती 

तरीही दिसती 

वेगळाले ॥३२३

 पातयाचि मिठी । नुकलितां दिठी । अवघियाची सृष्टी । पाविजे जरी ॥ ७-१४८ ॥ 

नच उघडता 

पापण्यांची मिठी 

पाहू शके दृष्टी 

जग कधी?॥३२४

न फुटतां बीजकणिका । माजीं विस्तारे वटु असिका । तरी अद्वैतफांका । उपमा आथी ॥ ७-१४९ ॥

फुटल्या वाचून 

बीजाला अंकुर 

वडाचा विस्तार 

होऊ शके ?॥३२५

तैसिचि उपमा 

अद्वैत पसारा 

जहाल्या जगाला 

घडू शके॥३२६

 मग मातें म्यां न देखावें । ऐसेही भरे हावें । तरी आंगाचिये विसवे । सेजेवरी ॥ ७-१५० ॥

उगाचि मी इथे 

मजला पहावे 

ऐसे काही व्हावे 

आत्मतत्वा ॥३२७

देह सेजेवरी 

मग तो विसावे 

दिसतो स्थिरावे

तिये स्थानी ॥३२८

🌾🌾🌾

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com