अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या , १७६ ते १८० (अभंग ३८०ते ३८९)
🌺🌺🌺
मग भलतेथ भलतेव्हां । माझारीले दृश्य-द्रष्टाभावा । आटणी करीत खेंवा । येती दोन्ही ॥ ७-१७६ ॥
मग हवे तिथे
आणि हवे तेव्हा
दृश्य दृष्टा भावा
आटवूनी ॥३८०
मध्य स्वरूपात
एकत्र येऊन
जातात होऊन
एक रूप॥३८१
कापुरीं अग्निप्रवेशु । कीं अग्नि घातला पोतासु । ऐसें नव्हे संसरिसु । वेंचु जाला ॥ ७-१७७ ॥
जरी का प्रवेश
अग्नि कापुरात
कापूर अग्नीत
करतात ॥३८२
दोहोचाहीअर्थ
एकच तो होतो
दोघांचाही होतो
वेचू येथे॥३८३
येका येकु वेंचला । शून्य बिंदु शून्यें पुसिला । द्रष्टा दृश्याचा निमाला । तैसें होय ॥ ७-१७८ ॥
एकातुन एक
जर वजा केला
शून्यची उरला
होतो मागे ॥३८४
तैसे दृश्य दृष्टा
वजाबाकी तुन
अभाव उरून
राहतसे॥३८५
किंबहुना आपुलिया । प्रतिबिंबा झोंबिनलिया । झोंबीसकट आटोनियां । जाईजे जेवीं ॥ ७-१७९ ॥
किंवा इथे कोणी
प्रतिबिंब मिठी
मारावया उठी
दुजे पणे ॥३८६
तर तयाच्या त्या
मिठीच्या सोबत
प्रतिबिंब बात
हरपते॥३८७
तैसें रुसता दृष्टी । द्रष्टा दृश्य भेटी । येती तेथें मिठी । दोहींची पडे ॥ ७-१८० ॥
तयापरी इथे
सरता दर्शन
दृश्य दृष्टा पण
नाही होय ॥३८८
दर्शनी नसते
दृश्य दृष्टापण
वेगळे होऊन
कदा काळी ॥३८९
🌾🌾🌾
No comments:
Post a Comment