अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या , २०६ ते २१० (अभंग ४४५ते ४५४)

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या , २०६ ते २१० (अभंग ४४५ते ४५४) 

🌸🌸🌸🌸

देखतांची आपणयातें । आलिये निदेचेनि हातें । तया स्वप्ना ऐसा येथें । निहाळितां ॥ २०६ ॥

जर काही कोणी 

गेला झोपायला 

आणि प्राप्त झाला 

स्वप्नालागी ॥४४५

तया स्वप्नामाजी 

पाहतो स्वतःला 

मानतो स्वप्नाला 

सत्य असे॥४४६

निद्रिस्तु सुखासनीं । वाहिजे आनु वाहणीं । तो साच काय तेसणी । दशा पावे ? ॥ ७-२०७ ॥

किंवा प्रत्यक्षात 

निजे खाटेवरी

नेतो कुणीतरी 

स्वप्नी दिसे ॥४४७

घडल्या वाचून 

स्वप्नात रमून 

घडले वाटून 

घेत असे॥४४८

कीं सिसेंवीण येक येकें । दाविलीं राज्य करिती रंकें । तैसींचि तियें सतुकें । आथी काई ? ॥ २०८ ॥ 

अथवा स्वप्नात 

बसे सिंहासनी 

दरिद्री तो कोणी 

शिराविन ॥४४९

ऐसे विपरीत 

कधी का घडते 

तरीही दिसते 

स्वप्नामाजी ॥४५०

ते निद्रा जेव्हां नाहीं । तेव्हां जो जैसा जिये ठाई । तैसाची स्वप्नी कांहीं । न पविजेचि कीं ॥ ७-२०९ ॥

सरताच निद्रा 

जशाचा तसा तो 

जगात दिसतो 

वागतांना ॥४५१

किंवा निजलेला 

स्वप्न पाहतांना 

असे अंथरूणा 

निजलेला॥४५२

तान्हेलया मृगतृष्णा । न भेटलेया शिणु जेसणा । मा भेटलेया कोणा । काय भेटलें ॥ ७-२१० ॥

कोणी तहानेला 

धावे मृगतृष्णा 

शिणतो मिळेना 

क्लेश तया॥४५३

जरी भेटताच 

तया मृगजळा

काय ते जळ

पिऊ शके॥४५४

🌾🌾🌾

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com