अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ४ ज्ञानाज्ञानभेदकथन ओव्या १६ रे २० (अभंग ३१ ते ४० )

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ४  ज्ञानाज्ञानभेदकथन ओव्या १६ रे २० (अभंग ३१ ते ४०  )
 **********************************************************************

कां तेजांतरें नाटोपे । कोण्हे तमें न सिंपे ।

तें उपमेचें जा‍उपें । सूर्यचि होय ॥ ४-१६ ॥

 

१६

इतर तेजाची 
जया न फिकीर 
नच की अंधार 
व्यापलेला   ॥३१॥

ऐसाची तो सूर्य 
स्वयंप्रकाश  
स्वयंभू व्यापक 
अनुपम॥३2॥

म्हणोनि ज्ञानें उजळे । कां अज्ञानें रुळे ।

तैसें नव्हे निर्वाळें । ज्ञानमात्र जें ॥ ४-१७ ॥

 १७
जाणत्या ज्ञानाने 
नच उमलते 
नच वा मळते
अज्ञानाने ॥३३॥

निर्मळ निरभ्र 
स्वयंभू केवळ 
व्यापून सकळ 
चराचर ॥३४॥

परी ज्ञानमात्रें निखळें । तेंचि कीं तया कळें ।

का‍ई देखिजे बुबुळें । बुबुळा जेवीं ? ॥ ४-१८ ॥

 १८
केवळ निखळ
ऐसे हे ज्ञान 
स्वतःला जाणून 
असे काय ? ॥३५॥

डोळ्याचे बुबुळ 
आहे का स्वतःला 
अशा या प्रश्नाला 
उत्तर हे ॥३६॥
१९ 

आकाश आपणया रिगे ? । कायी आगि आपणया लागे ? ।

आपला माथा वोळघें । आपण कोण्ही ? ॥ ४-१९ ॥

 

आकाश  शिरते 
काय ते आकाशी
आग का आगीशी 
लागू शके ॥३७॥

आपण आपल्या 
चढतो का माथी 
अवघ्या या गोष्टी 
असंभव ॥३८॥
 20 

दिठी आपणया देखे ? । स्वादु आपणया चाखे ? ।

नादु आपलें आ‍इकें ? । नादपण ॥ ४-२० ॥

काय दृष्टी पाहू 
शकते स्वतःला 
चाखतो  स्वतःला 
स्वाद काय ॥३९॥

काय कानी येते 
 नादी नाद पण 
भिन्न ते होऊन 
स्वतःहून ॥४०॥
 

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

  https://amrutaanubhav.blogspot.com