अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६ वा शब्दखंडन ओव्या ११ते १५(अभंग २१ते ३०)

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६ वा शब्दखंडन ओव्या ६ते १०(अभंग ११ते २०)

*********

सहाय आत्मविद्येचें । करावया आपण वेंचे । गोमटे काय शब्दाचें । येकैक वानूं ॥ ६-११ ॥ 

होतो सहाय्यक 

आत्मविद्येसाठी 

स्वतःच शेवटी 

संपुनिया ॥२१॥

ऐसिया शब्दाचे 

किती गुण गावे 

साधका स्वभावे 

आप्तमित्र ॥२२॥

किंबहुना शब्दु । स्मरणदानीं प्रसिद्धु । 

परी ययाही संबंधु । नाहीं येथें ॥ ६-१२ ॥ 

असे शब्द जरी 

हा स्मरण दानी

प्रसिद्ध म्हणुनि 

जगतात ॥२३

परी आत्मरुपी 

तया नच वाव 

नच शिरकाव 

घडे कधी॥२४

आत्मया बोलाचें । कांहींचि उपेगा न वचे । स्वसंवेद्या कोणाचें । ओझें आथी ? ॥ ६-१३ ॥ 

आत्मया विषयी 

बोलावे ते कुणी 

बोलणे वाहुनी 

व्यर्थ जाते ॥२५॥

आत्मा स्वसंवेद्य 

आहे रे प्रसिद्ध 

शब्द उपयोग 

नाही तिथे ॥२६

आठवे कां विसरे । विषो होऊनि अवतरे । तरी वस्तूसी वस्तु दुसरें । असेना कीं ॥ ६-१४ ॥ 

आठवावे कुणी 

विसरावे कुणी 

विषय होऊनी 

राहावे वा ॥२७॥

 अवघे सायास 

होती दुजेपणी 

आत्मा एकत्वानी 

नांदे इथे ॥२८॥

आपण आपणयातें । आठवी विसरे केउतें ? । 

काय जीभ जिभितें । चाखे न चाखे ? ॥ ६-१५ ॥ 

आपले आपणा 

होते का स्मरण 

किंवा विस्मरण 

कधीकाळी ॥२९॥

जैसे की बोलणे 

जीभ जीभ चाखे 

अथवा न चाखे 

व्यर्थ इथे ॥३०॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

**********