अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६वा शब्दखंडन ओव्या ३१ते ३५(अभंग ६४ते ७४) ***********

७ वा भाग 

दिसतचि स्वप्न लटिकें । हें जागरीं होय ठाउकें । तेविं अविद्याकाळीं सतुकें । अविद्या नाहीं ॥ ६-३१ ॥ 

जरी का जागृती 

आल्याचे कळते 

स्वप्न खोटे होते 

पडलेले ॥६४ ॥

आणि ते खोटेच 

होते रे सर्वथा 

त्यास जो भोगता 

होता तेव्हा ॥६५॥

अविद्या नसते

जरी हे कळते 

परि ती नसते 

कदा काळी॥६६॥

वोडंबरीचिया लेणिया । घरभरी आतुडलिया । नागवें नागविलिया । विशेषु काई ॥ ६-३२ ॥

गारुड्याची लेणी 

जरी घरी कोणी 

ठेवली भरुनी 

तरी व्यर्थ ॥६७॥

 नागव्यास कोणी 

जरी का लुटले 

तरी ते लुटले 

म्हणावे का ॥६८॥

 मनोरथाचें परियळ । आरोगिजतु कां लक्ष वेळ । परि उपवासावेगळ । आनु आथी ? ॥ ६-३३ ॥

कल्पनेत अन्न 

चाखली पक्वांने

 लाखदा भोजने 

केली जरी ॥६९॥

 उपवासा वीणा 

तया नाही फळ

मनाचा तो खेळ 

व्यर्थ जणू ॥७०॥

 मृगजळ जेथ नुमंडे । तेथ असे पां कोरडें । माउमंडे तेथें जोडे । वोल्हांसु काई ? ॥ ६-३४ ॥

जेथे मृगजळ 

नसे ती जमीन 

ओलाव्या वाचून 

असे जरी ॥७१॥

आणि मृगजळ 

भासे ती जमीन 

पाण्याने भरून 

असे काय॥७२॥

 हें दिसे तैसें असे । तरी चित्रीचेनि पाउसें । वोल्हावतु कां मानुसें । आगरा तळीं ॥ ६-३५ ॥ 

चित्रीचा पाऊस 

चित्री घनदाट 

परी प्रत्यक्षात 

थेंब नाही ॥७३

तयाने भिजतो

न माणूस प्राणी 

जाती न भरूनी

तळी मळी॥७४॥

******

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com