अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६ वा शब्दखंडन ओव्या २१ते २५(अभंग४१ते ५०) ***********

५ वा भाग

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६ वा शब्दखंडन ओव्या २१ते २५(अभंग४१ते ५०) ***********

सूर्यो राति पां मारील । मा आपणया उदो करील । हे कुडे न सरती बोल । साचाच्या गांवीं ॥ ६-२१ ॥ 

रात्रीला नाशून 

सूर्य हा येईल 

व्यर्थ हे की बोल 

जैसे की ॥४१॥

 सत्याच्या प्रांतात 

ठरतात खोटे  

आणिक ओखटे 

तैसे काही॥४२॥

चेईलें निदे रुसे । ऐसी कें नीद असे ? । कीं चेईलें चेवो बैसें । ऐसें चेणें आहे ? ॥ ६-२२ ॥

काय जागा झाला 

निद्रेवरी रुसे

ऐसी वस्तू असे 

निद्रा काही ॥४३॥

काय जागृताला 

पुन्हा जागवणे 

ऐसे जागवणे 

असे काय॥४४॥

म्हणोनि नाशापुरती । अविद्या नाही निरुती । नाहीं आत्मा आत्मस्थिति । रिगे ऐसा ॥ ६-२३ ॥ 

म्हणुनी अविद्या 

नाहीच नुरुती

जी की नाशासाठी 

उपलब्ध ॥४५॥

आणि आत्मा शब्दे 

येई आत्मस्थिती 

ऐसी काही  स्थिती

नसे इथे॥४६॥

अविद्या तंव स्वरूपें । वांझेचें कीर जाउपें । मा तर्काचें खुरपें । खांडे कोणा ? ॥ ६-२४ ॥

अविद्या म्हणजे 

वांझेचेच पोर 

गमे खरोखर 

नसलेले ॥४७॥

तर्काच्या खुरपी 

नसलेले तण 

काढू जाई कोण 

तैसे ची हे ॥४८॥

 इंद्रधनुष्या सितें । कवण धनवईन लाविजेतें । तें दिसें तैसें होतें । साच जरी ? ॥ ६-२५ ॥ 

नभास दिसते 

इंद्राचे धनुष्य 

कुणी का तयास 

बाण लावी ॥४९॥

रंगाचा आभास 

दिसे परी खास 

नसून कशास 

थांगपत्ता ॥५०॥

******

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://amrutanubhav.com