अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६वा शब्दखंडन ओव्या ३६ते ४०(अभंग ७५ते ८४) ***********

८वा भाग

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६वा शब्दखंडन ओव्या ३६ते ४०(अभंग ७५ते ८४) ***********

कालवूनि आंधारें । लिहों येती अक्षरें । तरी मसीचिया बोरबारें । कां सिणावें ? ॥ ६-३६ ॥ 

जरी का अंधार 

कालवून शाई 

उपयोगा जाई 

आणली ती ॥७५॥

शाई करण्याचा 

कार्या का लागावे 

व्यर्थ का शिणावे 

मग कोणी ॥७६॥

आकाश काय निळें । न देखतु हे डोळे ? । तेवीं अविद्येचि टवाळें । जाणोनि घेईं ॥ ६-३७ ॥

आकाश हे निळे 

पाहती ते डोळे 

पण ते वेगळे 

तयाहून  ॥७७॥

तशीच अविद्या 

भासमान खरी 

जाणुनिया परी 

घ्यावी तुम्ही ॥७८॥

अविद्या येणें नांवें । मी विद्यमानचि नव्हे । हे अविद्याची स्वभावें । सांगतसे ॥ ६-३८ ॥ 

स्व नामी सांगते 

जी नाही आहे ते

मुद्रा "अ" काराते 

मिरवून ॥७९॥

आणि इये अनिर्वाच्यपण । तें दुजेंही देवांगण । आपुल्या अभावीं आपण । साधीतसे ॥ ६-३९ ॥

कैसे आहे हिचे

 निर्वाचक पण 

आहे नाही पण 

बोलो न ये ॥८० ॥

घेऊनी शपथ 

सांगे नाही पण 

तेही खुळे पण 

खरे तर ॥८१॥

का हीच जरी आहे । तरी निर्द्धारु कां न साहे ? । वरी घटाभावें भोये । अंकित दिसे ? ॥ ६-४० ॥ 

जरी अविद्या ही 

मानलीच खरी 

परी विवेका वरी 

टिकेना ती ॥८२॥

घटाचे अभावे 

असतेच भूमी 

किंवा म्हणो कोणी 

घट युक्त ॥८३॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com