चांदाचिया दोंदावरी । होत चांदणियाची विखुरी ।
काई उणें दीप्तीवरी । गिवसों पां दीपु ॥ १-५६ ॥
काई उणें दीप्तीवरी । गिवसों पां दीपु ॥ १-५६ ॥
चंद्र
बिंबावर
चंद्राचा
प्रकाश
भेदाचा
आभास
तिथे
नसे ॥ 112॥
दीपा
विना दीप्ती
घेण्यास
जी जाती
येई
तया हाती
दीपाची
तो ॥ 113॥
मोतियाची किळ । होय मोतियावरी पांगुळ ।
आगळें निर्मळ । रूपा येकीं ? ॥ १-५७ ॥
आगळें निर्मळ । रूपा येकीं ? ॥ १-५७ ॥
मोतीयाचे
तेज
मोतीयाचे
रंगी
मोतीपणा
अंगी
शोभतसे ॥ 114॥
मात्राचिया त्रिपुटिया । प्रणवु काइ केला चिरटिया ? ।
कीं 'णकार' तिरेघटिया । भेदवला काई ? ॥ १-५८ ॥
कीं 'णकार' तिरेघटिया । भेदवला काई ? ॥ १-५८ ॥
ओंकारी
मात्रेचा
असते
त्रिपुटी
त्यास
का म्हणती
तुकडे
ते ॥ 115॥
ण कार
शब्दाला
तीन
रेषा थेट
म्हणून
का भेद
होतो
काय॥ 116॥
अहो ऐक्याचें मुद्दल न ढळे । आणि साजिरेपणाचा लाभु मिळे ।
तरि स्वतरंगाचीं मुकुळें । तुरंबु का पाणी ॥ १-५९ ॥
तरि स्वतरंगाचीं मुकुळें । तुरंबु का पाणी ॥ १-५९ ॥
एकत्वाला
धक्का
नच
की लागता
लाभे
सुंदरता
का
न घ्यावी ॥ 117॥
पाण्यावरी
फुल
तरंगाची
व्हावी
का
न ती हुंगावी
पाणीयानी ॥ 118॥
म्हणौनि भूतेशु अणि भवानी । वंदिली न करूनि सिनानि ।
मी रिघालों नमनीं । तें हें ऐसें ॥ १-६० ॥
मी रिघालों नमनीं । तें हें ऐसें ॥ १-६० ॥
म्हणून
भुतेश
आणिक
भवानी
एकच
मानूनी
पाहियली ॥ 119॥
तयात
न भेद
एक
पणी एक
अभिन्न
मी होत
जाणयली ॥ 120॥
00000000000000000000
No comments:
Post a Comment