ओवी क्रमांक ३६ ते ४०

जिया चेवविला शिउ । वेद्याचे वोदनें बहु ।

वाढितोनिशिं जेऊं । धाला जो ॥३६॥

तिने शिवाला 

जागृत करून 

दिधले भोजन 

वेद्य असे ॥75 ॥

धाला मग तो ही 

करून भक्षण 

ती वाढणारीन

भोजा सवे ॥76 ॥

निदेलेनि भ्रतारें । जे विये चराचरें ।

जियेचा विसांवला नुरे । आंबुलेपणही ॥३७॥

निजता भ्रतार 

विये चराचर 

असा व्यवहार 

जिचा जगी ॥77 ॥

विसावता पण 

तिचे कर्तेपण

नवरे पण 

नुरे काही ॥78 ॥

 

जंव कांत लपों बैसे । तंव नेणवे जियेच्या उद्दिशें ।

जियें दोघें आरसे । जियां दोघां ॥३८॥

प्रकृती दोषे न

पुरुष कळो ये 

कुण्याही उपाये 

आच्छादिला ॥79 ॥

परी पाहता ते 

आरसेच दोन 

राही प्रकाशून 

एकमेका ॥80 ॥

जियेचनि आंगलगें । आनंद आपणापें आरोगूं लागे ।

सर्वभोक्ता परी नेघे । जियेविण कांहीं ॥३९॥

आणि तो पुरुष 

तिये अंगे संगे 

आनंदाची भोगे 

आपुलाची ॥81 ॥

अन् तिच्या वीन 

भोक्तृत्व ही काही 

कदापि न घेई 

कधी काळी   ॥82 ॥

 

जया प्रियाचें जें आंग । जो प्रिय जियेचें चांग ।

काल‍उनी दोन्ही भाग । जिवितें आहाति ॥४०॥

पुरुषा प्रकृती 

गमे स्वयें अंग 

तिलाही ते चांग 

त्याचे बल ॥83 ॥

कालवून दोघे 

असे एका भागी 

जेवणाचे भोगी 

जणू सुख  ॥84 ॥

© डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
  https://amrutaanubhav.blogspot.com