अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ५ सच्चिदानंद पदत्रय विवरण ओव्या ३१ ते३५ (अभंग ६४ ते७५ )
ऐसें यया सुखपणें । नाहीं
दुःख कीर होणें । मा सुख हें गणणें । सुखासि
काई ? ॥ ५-३१
३१
पण सुख हे
स्वरूप जयाचे
तयाला दुःखाचे
काय काम ॥६४॥
ऐसिया सुखाला
सुख हे म्हणणे
निरर्थ बोलणे
सारे का ही॥६५॥
॥ म्हणोनि सदसदत्वें गेलें । चिदचिदत्वें मावळलें ।
सुखासुख जालें । कांहीं ना
कीं ॥ ५-३२ ॥
सत चित सुखा
विरोधी जे होते
जाहले चालते
येताची ते ॥६६॥
असत अचित
दु:खते तिसरे
नाहीच कळले
काही कुठे ॥६७॥
सतचीत सुखा
सरे प्रयोजन
गेले हरवून
म्हणूनिया ॥६८॥
आतां द्वंद्वाचें लवंचक ।
सांडूनि दुणीचे कंचुक ।
सुखमात्रचि एक । स्वयें आथी ॥
५-३३ ॥
मिथ्या भेदभाव
गेले हरवून
द्वैताचे फाटून
वस्त्र जेवी ॥६९॥
सरता अज्ञान
भेद तो नाशून
राहते उरून
सुख मात्र ॥७०॥
३४
वरी एकपणें गणिजे । तें
गणितेनसीं ये दुजें ।
म्हणोनि हें न गणिजे । ऐसें
एक ॥ ५-३४ ॥
मोजु जाता एक
गणिते दुसरा
येतोच आकारा
द्वैतामध्ये ॥७१॥
म्हणूनिया ऐसे
जे हे एकपण
घडेना मोजणं
काही केल्या ॥७॥
तैसें सुखा आतोनि निथणें ।
तें सुखीयें सुखी तेणें । हें सुखमात्रचि मा कोणें । अनुभवावें ? ॥ ५-३५ ॥
सुखाच्या मधून
बाहेर पडून
मी सुखी म्हणून
होतो कोणी ॥७३॥
तिथे भोगणारा
न होत वेगळा
गुणात गुंतला
दिसतो ची ॥७४॥
ऐसे नव्हे येथे
सुखाची केवळ
स्वानंद निखळ
दुजेवीन. ॥७५॥
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
७/६/२०
No comments:
Post a Comment