अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ७वा अज्ञानखंडण ओव्या , २३६ते २४० (अभंग ५०८ते ५१६ )
,🏵🏵🏵
लेणें आणि भांगारें । भांगारचि येक स्फुरे । कां जे येथें दुसरें । नाहींचि म्हणोनि ॥ ७-२३६ ॥
लेणे सुवर्णात
एक ते सुवर्ण
नांदते ते संपूर्ण
होऊनिया ॥५०८॥
सुवर्णा वाचून
तेथे न दुसरे
दिसते काही रे
शोधुनिया ॥५०९॥
जळ तरंगीं दोहीं । जळावांचूनि नाहीं । म्हणौनि आन कांहीं । नाहीं ना नोहे ॥ ७-२३७ ॥
तैसेची तरंग
आणिक पाण्
पाणीया वाचून
नसे काही ॥५१०॥
जळ तरंगात
शब्द हे वाचक
अनिक फरक
नाही काही ॥५११॥
हो कां घ्राणानुमेयो । येवो कां हातीं घेवो । लाभो कां दिठी पाहों । भलतैसा ॥ ७-२३८ ॥
जरी का सुगंध
घेताना नाकाने
मृदुल स्पर्शाने
हाता कळे ॥५१२॥
अन उघडून
पाहता दृष्टीने
सुंदर असणे
ज्याचे असे ॥५१३
परी कापुराच्या ठाईं । कापुरावांचूनि नाहीं । तैशा रीती भलतयाही । हाचि यया ॥ ७-२३९ ॥
तया कापूराच्या
ठाई काही आणि
कापुरा वाचुनी
नाही जरी ॥५१४॥
तैसे आत्म्या ठायी
कोणत्याही रिती
प्रत्ययास येती
आत्मा हेच ॥५१५॥
आतां दृश्यपणें दिसो । कीं द्रष्टा होऊनि असो । परी हां वांचूनि अतिसो । नाहीं येथें ॥ ७-२४० ॥
दिसो दृश्यपणे
द्रष्टा वा होऊनी
नसे या वाचुनी
अन्य काही॥५१६॥
🌾🌾🌾
No comments:
Post a Comment