म्हणौनि इये आत्मलीळे । नाहीं आन कांटाळें । आतां ययाचिये तुळे । हाचि यया ॥ ७-२६६ ॥
म्हणूनिया इथे
आत्म विलासाला
नाही मोजायला
तराजू तो ॥ ५७१
तयाची तुलना
करावया जाणे
तोची तो रे होणे
तराजू ही ॥५७२
स्वप्रकाशाचा घांसीं । जेवितां बहु वेगेंसी ।वेंचेना परी कुसीं । वाखही न पडे ॥ ७-२६७ ॥
स्वयम् प्रकाशाचे
घास बहु वेगी
जरी घेत राही
आत्मतत्व ॥५७३
तरीही नाहीच
संपत ते अन्न
उदरभरण
होतं नाही ॥५७४
अनंत अमाप
आत्म्याचा प्रकाश
तया विस्तारास
अंत नाही॥५७५
ऐसा निरुपमापरी । आपुलिये विलासवरी ।आत्मा राणीव करी । आपुला ठाईं ॥ ७-२६८ ॥
तैसे आत्मतत्त्व
निरुपम रिती
अनुपम गती
असे ठायी॥५७६
आणिक वैभव -
विलास सामग्री
राज्य तेच करी
स्वतः करी ॥५७७
तयातें म्हणिपें अज्ञान । तरी न्याया भरलें रान । आतां म्हणे तयाचें वचन । उपसावों आम्ही ॥ ७-२६९ ॥
आता यया लागी
म्हणावे अज्ञान
न्याया दिले रान
म्हणावे गा ॥५७८
करता रानात
हद्दपार न्याय
अवघा अन्याय
होवू जाय॥५७९
प्रकाशितें अज्ञान । ऐसें म्हणणें हन । तरी निधि दावितें अंजन । न म्हणिजे काई ? ॥ ७-२७० ॥
जर म्हणू जाल
अज्ञाना प्रकाश
ज्ञानाचा विलास
कधी तर ॥५८०
दावी जे अनंत
भूमिगत धन
काजळ म्हणून
संभावणे॥५८१
🌾🌾🌾
No comments:
Post a Comment