निर्वचितां जें झावळे । तेंचि कीं लाहे डोळे ? । डोळ्यापुढें मिळे । तेंचि तया ॥ ७-२८१ ॥
विचारा समोर
जी नच टिकते
डोळीया काय ते
दिसणार ॥६०४
समोर दिसते
तीच जी पाहते
डोळ्याची कार्य ते
ऐसे आहे॥६०५
ऐसें जगज्ञान जें आहे । तें अज्ञान म्हणें मी वियें । येणें अनुमानें हों पाहे । आथी ऐसें ॥ ७-२८२ ॥
जितुके काही जे
जगी असे ज्ञान
म्हणती अज्ञान
मीच वितो ॥६०६
इये अनुमाने
वळून पाहता
दिसते तत्वता
अज्ञान हे॥६०७
तंव अज्ञान त्रिशुद्धि नाहीं । हें जगेंचि ठेविलें ठाई । जे धर्मधर्मित्वें कंहीं । ज्ञानाज्ञान असे ? ॥ ७-२८३ ॥
यया अनुमाना
उमटे उत्तर
नाही खरोखर
अज्ञान रे ॥६०८
अवघे जग हे
ज्ञानाने भरले
रिते न उरले
तया काही ॥६०९
म्हणुनिया ज्ञान
आणिक अज्ञान
तयात ते आण
कैसे येई॥६१०
ज्ञान हे चोखट
कशाही वाचून
जडत्व अज्ञान
नसे तिथे॥६११
कां जळां मोतीं वियें ? । राखोंडिया दीपु जिये ? । तरी ज्ञानधर्मु होये । अज्ञानाचा ॥ ७-२८४ ॥
जळास जन्माला
घाले काय मोती
राख पेटवती
दिपास का ॥६१२
ज्ञान अज्ञानाचा
धर्म का होईल .
जर घडतील
अशा गोष्टी॥६१३
चंद्रमा निगती ज्वळा ? । आकाश आते शिळा ? । तरी अज्ञान उजळा । ज्ञानातें वमी ॥ ७-२८५ ॥
जर चंद्रातून
निघतील ज्वाळा
आकाशात शिळा
निर्माण हो॥६१४
ज्ञान अज्ञानाशी
म्हणावे उपजे
जरी का घडीजे
यया गोष्टी॥६१५
🌾🌾🌾
No comments:
Post a Comment