अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ८वा ज्ञानखंडण ओव्या , ११ते १५ (अभंग२१ ते ३०) 💮💮💮💮💮💮

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ८वा ज्ञानखंडण ओव्या , ११ते १५ (अभंग२१ ते ३०) 

💮💮💮💮💮💮

राती म्हणोनि दिवे । पडती कीं लावावे । वांदुन सूर्यासवें । शिणणें होय ॥ ८-११ ॥ 

रात्र आहे तव

आणुनिया दिवे

घरात लावावे 

उजेडला ॥२१

पण उजाडता 

पुन्हा ते लावणे 

व्यर्थची शिणने 

आहे जसे॥२२

म्हणोन अज्ञान नाहीं । तेथेंचि गेलें ज्ञानही । आतां निमिषोन्मेषा दोहीं । ठेली वाट ॥ ८-१२ ॥ 

अज्ञाना सापेक्ष 

असते जे ज्ञान 

जाताच निघून 

दोन्ही नाही ॥२३

म्हणुनिया ज्ञान 

अणिक अज्ञान 

वाटा या दोन

नाही होती ॥२४

येर्हवीं तर्ही ज्ञान अज्ञानानें । दोहींचि अभिधानें । अर्थाचेनि आनानें । विप्लावलीं ॥ ८-१३ ॥ 

खरे पाहू जाता 

ज्ञान व अज्ञान 

अभिधान दोन 

असतात ॥२५

आणिक जाणता 

अर्थ तो खोलात

दोन्ही हरवत

नाही होती॥२६

जैसीं दंपत्यें परस्परे । तोडोनि पालटिलीं शिरें । तेथें पालटु ना पण सरे । दोहींचें जिणें ॥ ८-१४ ॥ 

जैसी की दंपती 

शिरची तोडली 

आणिक लावली 

परस्परा ॥२७

स्वरूप तयांची 

नच बदलली 

प्राणास मुकली 

फुकटचं॥२८

कां पाठी लाविला होये । तो दीपुचि वायां जाये । दिठी अंधरें पाहे । तैं तेचि वृथा ॥ ८-१५ ॥ 

जर का दीपक 

पाठीशी लावला 

वायाची तो गेला 

जसा काही॥२९

व्यर्थची दिठी ती 

जर का समोर 

तिच्या तो अंधार 

दिसतसे॥३०

🌾🌾🌾 .

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com

🏵🏵