अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६वा शब्दखंडन ओव्या , ९१ते ९५(अभंग १८७ते १९७) ***********

 १९वा भाग

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ६वा शब्दखंडन ओव्या , ९६ते १००(अभंग १९८ते २०७) 

***********

 

एवं माध्यान्हींची दिवी । तम धाडी ना दिवो दावी । तैसी उपभयतां पदवी । शब्दा जाली ॥ ६-९६ ॥ 

मध्यान्हीचा दिवा 

तम ना घालवी 

दिस ना पालवी 

कधीकाळी ॥१९८॥

तैसी या शब्दास 

उभय बाजूची 

काही कुठली ची 

ज्ञप्ती नाही॥१९९॥

आतां अविद्या नाहींपणें । नाहीं तयेतें नासणें । आत्मा सिद्धुचि मा कोणें । काय साधावें ? ॥ ६-९७ ॥ 

नसल्या अविद्ये

कैसे ते नाशणे 

कैसे हे घडणे 

असंभव ॥२००॥

आणि आत्मा येथे 

 अरे सदा सिद्ध 

तयाला प्रसिद्ध 

कोण करे ॥२०१॥

ऐसा उभय पक्षीं । बोला न लाहोनि नखी । हारपला प्रळयोदकीं । वोघु जैसा ॥ ६-९८ ॥ 

प्रलय उदयी

जैसा हरपला 

ओघ जो चालला 

पाणियाचा ॥२०२॥

तैसा दोन्ही बाजू 

न घडे प्रवेश 

तै शब्द आवेश 

ओसरला ॥ २०३॥

आतां बोला भागु कांहीं । असणें जयाच्या ठाईं । अर्थता तरि नाहीं । निपटुनियां ॥ ६-९९ ॥

जरी शब्द इथे 

काही उमटले 

आकारी दिसले 

व्यवस्थित ॥२०४॥

परी पाहू जाता 

तयाचा तो अर्थ 

वाचून निरर्थ 

शब्द नाही ॥२०५॥

बागुल आला म्हणितें । बोलणें जैसें रितें । कां आकाश वोळंबतें । तळहातीं ॥ ६-१०० ॥ 

रे बागुलबुवा 

आला रे आला 

म्हणणे बाळाला 

तैसेचि हे ॥२०६॥

धरीले आकाशा

मिया तळहाती 

बोलण्याची रिती 

व्यर्थ जैसी ॥२०७॥