💮💮💮💮💮💮
तैसें निपटून जें नेणिजे । तें अज्ञान शब्दें बोलिजे । आतां सर्वही जेणें सुजे । तें अज्ञान कैसें ? ॥ ८-१६ ॥
जेथे मुळातून
काही न समजे
अज्ञान म्हणिजे
आहे तिथे ॥३१
परंतु सर्वही
जयाने उमजे
अज्ञान म्हणिजे
कैसे तया ॥३२॥
ऐसें ज्ञान अज्ञानीं आलें । अज्ञान ज्ञानें गेलें । ये दोहीं वांझौलें । दोन्ही जाली ॥ ८-१७ ॥
आणिक ज्ञान हे
जाता अज्ञानात
अज्ञान उरत
नाही तिथे ॥३३
सरता अज्ञान
ज्ञान ते कुठले
ते हि हरवले
होते सवे॥३४
आणि जाणे तोचि नेणें । नेणे तोचि जाणे । आतां कें असे जिणें । ज्ञानाज्ञाना ? ॥ ८-१८ ॥
ज्ञाना वा अज्ञाना
नाहीच अस्तित्व
कळते हे स्पष्ट
आता इथे ॥३५
म्हणून बोले जो
अरे मी जाणतो
तोचि तो नेणतो
हेचि खरे ॥३६
नेणे मी म्हणतो
मौन ही राहतो
तोचि तो जाणतो
हेही खरे ॥३७
खरे तो नेणणे
आणिक जाणणे
मिळूनी जे होणे
तीच वस्तू॥३८
एवं ज्ञानाज्ञानें दोन्ही । पोटीं सूनि अहनी । उदैला चिद्गगनीं चिदादित्यु हा ॥ ८-१९ ॥
अज्ञान अंधार
ज्ञानाचा प्रकाश
अवघे आकाश
जया पोटी ॥३९
त्या चिद्गगगनी
चैतन्य आदित्य
असे प्रकाशित
उदेजेला॥४०
॥इति श्रीसिद्धानुवादे श्रीमद्‌अमृतानुभवे ज्ञानखंडन नाम अष्टम प्रकरणं संपूर्णम् ॥
🌾🌾🌾 .
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://amrutaanubhav.blogspot.com
🏵🏵
