अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ९वा जीवन्मुक्तदशाकथन ओव्या ,४६ते ५० (अभंग९४ ते १०२ )

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ९वा जीवन्मुक्तदशाकथन ओव्या ,४६ते ५० (अभंग९४ ते   १०२ ) 

💮💮💮💮💮💮

 दीप्तीचीं लुगडीं । दीपकळिके तूं वेढी । हें न म्हणतां ते उघडी । ठाके काई ? ॥ ९-४६ ॥ 

दीप्तीचे लुगडे 

ओढ हे ज्योतीला 

कोणी सांगायला 

लागते का ॥९४

अन्यथा उघडी 

राहशील बाई 

बोलणे हे पाही 

व्यर्थ तैसे॥९५

कां चंद्रातें चंद्रिका । न म्हणिजे तूं लेकां । तर्ही तो असिका । तियाचि कीं ना ॥ ९-४७ ॥ 

किंवा का म्हणावे 

चंद्राला पांघर 

चांदणे सुंदर 

अंगावरी ॥९६

अहो तो सकळ 

चांदणे लेवून 

असतो होऊन 

स्वतः ठायी॥९७

आगीपण आगी । असतचि असे अंगीं । मा कासयालागीं । देणें न देणें ? ॥ ९-४८ ॥ 

असे आगी अंगी 

सदैव ची आग 

तिला काय आग 

कोणी द्यावी ॥९८

म्हणोनि भजतां भजावें । मा न भजतां कय नव्हे ? । ऐसें नाहीं स्वभावें । श्रीशिवुचि असे ॥ ९-४९ ॥ 

भजन ते होते 

भजन करता 

नच वा करता 

नाही होते ? ॥९९

अहो शिवरूप 

भक्त तो अभक्त  

संयुक्त सतत

भजे वा न ॥१००

अतां भक्ति अभक्ति । झालें ताट एके पातीं । कर्माकर्माचिया वाती । काल्हावूनियां ॥ ९-५० ॥

कर्म कर्माच्या 

असती ज्या वाती 

मावळून जाती 

आपोआप ॥१०१

अन् मग तेथे 

भक्ती व अभक्ती 

ताटात जेवती

एकाच गा ॥१०२

🌾🌾🌾 .

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com

🏵🏵