व्यापाराचे गाडे । मोडतांहि अपाडे । अक्रियेचें न मोडे । पाऊल केंही ॥ ९-२१ ॥
घडती हातून
अनंत व्यापार
नच व्यवहार
घडे परी ॥३९
स्थूलपणे दिसे
जरी काहीबाही
बाधा येत नाही
अकर्तृत्वा ॥४०
पसरूनि वृत्तीची वावे । दिठी रूपातें दे खेवें । परी साचाचेनि नांवे । कांहींचि न लभे ॥ ९-२२ ॥
उठताच वृत्ती
सवे तिच्या दृष्टी
पाहण्या धावती
आकाराला ॥४१
परी पाहू जाता
पाहणे धावणे
काहीच घडणे
नसे तिथे ॥४२
तमातें घ्यावया । उचलूनी सहस्र बाहिया । शेवटीं रवी इया । हाचि जैसा ॥ ९-२३ ॥
अंधार घेण्यास
वर उचलूनी
सहस्त्र बाहूनी
सूर्य निघे॥ ४३
परी शेवटी तो
एकटा उरतो
अंधार नसतो
तयासाठी ॥४४
स्वप्नींचिया विलासा । भेटईन या आशा । उठिला तंव जैसा । तोचि मा तो ॥ ९-२४ ॥
स्वप्नीच्या विलासा
रंगुनिया कुणी
मिठी त्या उठूनी
देऊ जाय ॥४५
परी उठताच
तोच तो एकला
स्वप्न जो जाहला
होता स्वये ॥४६
तैसा उदैलया निर्विषयें । ज्ञानी विषयी हों लाहे ? । तंव दोन्ही न होनी होये । काय नेणों ॥ ९-२५ ॥
मनात उदित
स्थिती निर्विषय
कुठून विषय
धरी तया ॥४७
विषयी विषयी
दोन्हीच्या पल्याड
नसे द्वैत चाड
ज्ञानिया त्या ॥४८
🌾🌾🌾 .
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://amrutaanubhav.blogspot.com
🏵🏵
No comments:
Post a Comment