परी आरिसा शिवे शिवे । तंव दिठीसी दिठी फावे । तैसे झाले धांवे । वृत्तीचे या ॥ ९-११ ॥
जशी काय दृष्टी
शिवे आरशाला
त्याच त्या क्षणाला
फिरे मागे ॥१९
तयाची प्रमाणे
इंद्रिय वृत्तींचा
विषय भोगाचा
व्यवहार॥२०
नाग मुदी कंकण । त्रिलिंगीं भेदली खूण । घेतां तरी सुवर्ण । घेईजे कीं ॥ ९-१२ ॥
नाग मुदी आणि
लेणे कंकणाचे
वेगळे तयाचे
लिंग रूप ॥२१
अन अलंकार
जरी घेऊ जाता
सोने येते हाता
प्रत्यक्षात ॥२२
वेंचूनि आणूं कल्लोळ । म्हणोन घापे करतळ । तेथें तरी निखळ । पाणीच फावे ॥ ९-१३ ॥
हाती घेता जावे
पाण्याचे कल्लोळ
हातात केवळ
पाणी येते॥२३
हातापाशीं स्पर्शु । डोळ्यापाशीं रूपसु । जिव्हेपाशीं मिठांशु । कोण्ही एकू ॥ ९-१४ ॥
स्पर्शते हातास
डोळ्याने रूपास
जिभेने चवीस
काही कळे॥२४
तर्ही परिमळापरौतें । मिरवणें नाहीं कापुरातें । तेवीं बहुतांपरी स्फुरतें । तेंचि स्फुरे ॥ ९-१५ ॥
परी तो कापूर
तयाच्या ठिकाणी
सुगंधा वाचूनी
काय असे ॥२५
तयापरी बहु
दिसे रुप गुणे
गोष्टी त्या आनाने
प्रत्ययासी॥२६
परी मूळ असे
एक आत्मतत्त्व
स्फुरण रूपात
ज्ञानमय ॥२७
🌾🌾🌾 .
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://amrutaanubhav.blogspot.com
🏵🏵
No comments:
Post a Comment