अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ९वा जीवन्मुक्तदशाकथन ओव्या५६ ,ते ६० (अभंग ११७ ते १२८ )

अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद, अध्याय ९वा जीवन्मुक्तदशाकथन ओव्या५६ ,ते ६० (अभंग ११७ ते १२८  ) 

💮💮💮💮💮💮

ना समोर दिसे शिवुही । परि देखिलें कांहीं नाहीं । देवभक्ता दोही । एकुचि पाडू ॥ ९-५६ ॥ 

आणिक तयाला 

जरी हो दर्शन 

दर्शना वाचून 

तरीही तो ॥११७

शिवरूप होता 

देव आणि भक्त 

पाहण्याची मात 

हरवली ॥११८

आपणचि चेंडू सुटे । मग आपणया उपटे । तेणें उदळतां दाटे । आपणपांचि ॥ ९-५७ ॥ 

आपल्या हातून 

चेंडू जसा सुटे

आणिक आपटे 

भूमीवरी ॥११९

आपटता खाली 

पुन्हा तो उडतो 

आणिक बसतो 

पुन्हा खाली ॥१२०

घडे सर्व जरी 

वरखाली होणे 

चेंडू चेंडूपणे 

स्थिर असे ॥१२१

ऐसी जरी चेंडूफळी । देखिजे कां केव्हेळीं । तरी बोलिजे हे सरळी । प्रबुद्धाची ॥ ९-५८ ॥ 

जर कोणी पाही 

चेंडू फळी खेळ 

तयाला सरळ 

कळो येई ॥१२२

प्रबुद्धा ची स्थिती 

स्थिरची असती 

जरी का दिसती 

हलतांना ॥१२३

कर्माचा हातु नलगे । ज्ञानाचेंही कांहीं न रिगे । ऐसीचि होतसे आंगें । उपास्ति हे ॥ ९-५९ ॥ 

काय सांगू पुन्हा 

त्याची उपासना 

हाताला लागेना 

कर्माच्या ती ॥१२४

ज्ञानाचा प्रवेश 

होत असे तिथे 

सहज घडते 

तरी सुद्धा ॥१२५

निफजे ना निमे । आंगें आंग घुमे । सुखा सुख उपमे । देववेल यया ॥ ९-६० ॥ 

ऐसी उपासना 

नच केली जाते 

किंवा नष्ट होते 

तया ठाई ॥१२६

जैसे असे काही 

देहची देहात 

सुखची सुखात 

नांदतात ॥१२७

तयापरी घडे 

काही उपमा ती 

तया साधनेती

ज्ञानियाच्या ॥१२८

🌾🌾🌾 .

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://amrutaanubhav.blogspot.com

🏵🏵