चूतांकूर झाले कोकिळ । आंगच झाले मलयानीळ । रस झाले सकळ । रसनावंत ॥ ९-६ ॥
आंब्याची कोवळी
पाने हो कोकीळ
वा मलयानिल
अंग स्वतः ॥१०
षडरस सारे
होऊनिया भोक्ते
आप आपणाते
चाखू जाती॥११
तैसे भोग्य आणि भोक्ता । दिसे आणि देखता । हें सरलें अद्वैता । अफुटामाजीं ॥ ९-७ ॥
तया परी इथे
भोग्य अन भोक्ता
दिसणे देखता
एक रूप ॥१२
सरुनिया द्वैत
हरुनिया भेद
अखंड ब्रम्हात
एक रस ॥१३
सेवंतेपणा बाहेरी । न निगताचि परी । पाती सहस्रवरी । उपलविजे ते ॥ ९-८ ॥
अगा शेवंतीस
हजार पाकळ्या
जरी का असल्या
शोभीवंत ॥१४
तरी त्या शेवंती -
पण न टाकती
धरुनी राहती
सर्वकाळ॥१५
तैसें नव नवा अनुभवीं । वाजतां वाधावी । अक्रियेच्या गांवीं । नेणिजे तें ॥ ९-९ ॥
लाख उपजले
जरी भोग्य भोक्ता
नवनव्या सत्ता-
मध्ये जरी ॥१६
अक्रियेच्या गावी
परी ब्रह्मवेत्ता
क्रिया ती तत्वता
घडेचिना॥१७
म्हणोनि विषयांचेनि नांवें । सूनि इंद्रियांचे थवे । सैंघ घेती धांवे । समोरही ॥ ९-१० ॥
जरी का दिसती
इंद्रिय धावती
विषय सेविती
पूर्ण येथे ॥१८
🌾🌾🌾 .
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://amrutaanubhav.blogspot.com
🏵🏵
No comments:
Post a Comment